Miep schrok zich een hoedje:

'O God behoed je, wat is er nu toch in ons Jetje gevaren.

Het ging toch goed zo, al die jaren?'

Maar voor de lieve vree,

ging Miep toch maar een keer met zus Jetje mee.

 

Zo gingen ze wandelen in de grote stad.

Miep wist werkelijk niet hoe ze het had.

Wat een winkels en zoveel mensen!

Zus Jet vond dit het mooiste wat ze zich kon wensen.

Ze wandelde blij en heel tevree en Miep liep zuchtend met haar mee.

 

Op de hoek van de markt aten ze een heerlijk ijsje.

Maar dit was nog niet het einde van het reisje.

Tante Jet had namelijk haar zinnen gezet,

op een prachtige film in het theater.

En daarna in het donker, nog een tochtje langs het water.

 

Miep was zo moe dat ze al haar bedenkingen vergat.

Ze kreeg zelfs de slappe lach, dat was me toch wat!

Zo hadden ze samen de grootste pret

en lagen die dag, pas na middernacht, tevreden in hun bed.